โคลงนิราศหริภุญไชยเชื่อว่าแต่งขึ้นในสมัยที่พระแก้วมรกตยังอยู่ที่วัดเจดีย์หลวง เมืองเชียงใหม่ ระหว่าปี พ.ศ. ๒๐๑๑-๒๐๙๑ แลปีเมิงเป้านั้นตรงกับปี พ.ศ. ๒๐๖๐ ฉบับหอพระสมุดฯ แจ้งจำนวนไว้ว่ามีทั้งสิ้น ๑๗๘ บท สำหรับโคลงนิราศหริภุญไชย และศัพท์ขอมแปลเป็นไทย ฉบับ จ.ศ. ๑๑๒๐ วัดศรีโคมคำ อำเภอเมือง จังหวัดพะเยา จำนวน ๑ ผูก ๒๒ หน้าลาน ประกอบด้วย โคลงสอง โคลงสาม และโคลงสี่ หนาน (ขนาน) อินทวิไชยเป็นผู้จาร เนื้อหาแบ่งออกเป็น ๒ ภาค ภาคต้นเป็นโคลงนิราศหริภุยไชย พบว่ามี ๓๓ บท และภาคสองเป็นศัพท์ขอมแปลเป็นไทย (ไทยวน) โคลงสุดท้ายเป็นโคลงสอง